شهر باستانی ماداکتو یا سمیره ، دره شهر - مجله معلمی

شهرستان دره شهر با قرار گرفتن در کنار رودخانه سیمره، داشتن صدها اثر تاریخی و طبیعی به عنوان مهمترین مقصد گردشگری در استان ایلام طی فصل بهار و ایام نوروز است.بیشتر آثار تاریخی این شهرستان متعلق به دوران ساسانی و این شهرستان به نخستین شهر ساسانی مشهور است، این شهرستان مهد باستان شناسی استان ایلام است و آثار بسیار ارزشمندی مثل پل تاریخی گاومیشان، شهر تاریخی سیمره، تنگه بهرام چوبین و … در این شهرستان وجود دارد.شهرستان دره شهر دارای آثار تاریخی متعددی از دوران های مختلف تاریخی به خصوص ساسانی و قرون اسلامی است و هر وجب از خاک این شهرستان جای آثار تاریخی به چشم می خورد.

در شرق استان ایلام و غرب کوهپایه کبیرکوه از سلسله جبال زاگرس، شهر تاریخی 1400 ساله ای قرار گرفته است که این شهر تاریخی به نام های دره شهر یا سمیره نیز معروف است اما در حقیقت نام این شهر ماداکتو می باشد، ماداکتو به سرزمین مادها یا جایی که مادها سکونت می نمایند، اطلاق می گردد.

اولین شهر عیلامی ها که به صورت جدیدتر، ایلام خوانده می گردد، دره شهر بوده است. عیلام نام یک تمدن در منطقه ی بزرگی در جنوب غربی فلات ایران است که در انتها هزاره سوم قبل از میلاد وجود داشته است و دره شهر مرکز عیلامیان بوده است. عیلامیان که در دوره باستان حاکمان کوه های لرستان بودند؛ دره رودخانه و راه بزرگ ارتباطی منطقه و مرز شمالی را تصرف و بناهای مستحکمی در آن بنا نهادند که ماداکتو مرکز دوم آنان از آن جمله است. این منطقه پس از حمله آشور رو به ویرانی رفت و در زمان هخامنشیان از دوران اوج و رونق آن کاسته و دیگر اهمیت گذاشته را دارا نبود.

این شهر باستانی مساحتی بالغ بر 200 هکتار دارد و با نام های متعددی چون ماداکتو، مهرجان کده و مهرگان کده شناخته می گردد. از ویرانه هایی که از این شهر به جای مانده می توان آثار شهرسازی که در زمان ساسانیان رایج بوده را به راحتی مشاهد نمود.

بعضی روایات وجود دارد که این شهر در هنگام آبادانی 5000 خانه داشته که خانه اربابی، اماکن حاشیه سیل بند و مسکن های حاشیه نشین شهر در مکان های کاوش شده در این محوطه تاریخی قرار دارند. این شهر باستانی بعلاوه دارای برج های نگهبانی، سیستم آبکشی، خیابان و دفع فاضلاب بوده است. گچبری های منحصر به فردی نیز به دست آمده است که در نوع خود بی نظیر هستند. در اکتشافات باستان شناسی این منطقه، سکه هایی نیز یافت شده است که آن ها را متعلق به خسرو سوم و جانشینان او می دانند.